Z Kodeksu Prawa Kanonicznego:

      Brama sakramentów, konieczny do zbawienia przez rzeczywiste lub zamierzone przyjęcie, który uwalnia ludzi od grzechów, odradza ich jako dzieci Boże i przez upodobanie do Chrystusa niezniszczalnym charakterem włącza ich do Kościoła, jest ważnie udzielany jedynie przez obmycie w prawdziwej wodzie z zastosowaniem koniecznej formy słownej (Kodeks Prawa Kanonicznego kan. 849).

      Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: "Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie" (Katechizm Kościoła Katolickiego 1213).

      • Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga...
Nazywamy go darem, łaską, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczalności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być najcenniejsze.

- Darem – ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przynoszą; łaską – ponieważ jest dawany nawet tym, którzy
  zawinili;
- chrztem – ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie;
- namaszczeniem – ponieważ jest święty i królewski (a królów się namaszcza);
- oświeceniem – ponieważ jest jaśniejącym światłem;
- szatą – ponieważ zakrywa nasz wstyd;
- obmyciem – ponieważ oczyszcza; pieczęcią – ponieważ strzeże nas i jest znakiem panowania Boga
  (Grzegorz z Nazjanzu, Orationes, 40, 3-4).

      Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadającemu przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki (kan. 872).

Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

> Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje,
   a gdytych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane kwalifikacje,
   oraz intencję pełnienia tego zadania;
> Ukończył szesnaście lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania,
   że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
> Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z
   wiarą i odpowiadające funkcji jaką ma pełnić;
> Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
> Nie jest ojcem ani matką przyjmującego chrzest (kan. 874 §1).
> Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym
   katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu (kan. 874 §2).

Wymagane dokumenty do przyjęcia chrztu św.:

- Akt urodzenia
- Świadectwo ślubu kościelnego rodziców.
- Dane o rodzicach chrzestnych (imię i nazwisko, wiek, adres zamieszkania).
- Zaświadczenia dla chrzestnych - z parafii miejsca zamieszkania - stwierdzające, że mogą być dopuszczeni do tej
  funkcji.

Zgodnie z Prawem Kościelnym (kanon 847) - rodzicami chrzestnymi mogą być:

- osoby wierzące, spełniające praktyki religijne - niedzielna Msza sw, sakramenty, codzienna modlitwa, zachowanie
  Przykazań Bożych i Kościelnych. i znające prawdy wiary;
- osoby, które ukończyły 16 rok życia;
- osoby, które przyjęły Sakrament Bierzmowania.
- uczęszczają na katechizację, jeśli są uczniami,
- zawarli sakrament małżeństwa, jeśli żyją w związku.