List św. Judy 1,17.20b-25.

Umiłowani: Przypomnijcie sobie słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa,
Budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie
i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, które wiedzie ku życiu wiecznemu.
Dla jednych miejcie litość, dla tych, którzy mają wątpliwości:
ratujcie ich, wyrywając z ognia, dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton zbrukany przez ciało.
Temu zaś, który może was ustrzec od upadku i stawić nienagannymi i rozradowanymi wobec swej chwały,
jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki. Amen.

Księga Psalmów 63(62),2.3-4.5-6.

Boże mój, Boże, szukam Ciebie
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą,
jak zeschła ziemia łaknąca wody.

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni,
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska jest cenniejsza od życia,
więc sławić Cię będą moje wargi.

Będę Cię wielbił przez całe me życie
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie,
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Ewangelia wg św. Marka 11,27-33.

Jezus wraz z uczniami przyszedł znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi
i zapytali Go: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to czynić?»
Jezus im odpowiedział: «Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię.
Czy chrzest Janowy pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi».
Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „Z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?”
Powiemy: „Od ludzi”». Lecz bali się tłumu, ponieważ wszyscy rzeczywiście uważali Jana za proroka.
Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». Jezus im rzekł: «Więc i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię».

Św. Piotr Chryzolog

„Jan Chrzciciel głosił: «Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie»” (Mt 3,1)… Błogosławiony Jan, który pragnął, aby nawrócenie poprzedziło sąd, żeby grzesznicy nie byli sądzeni, ale nagrodzeni, który chciał, aby bezbożni weszli do Królestwa, a nie zostali poddani karze. Kiedy Jan głosił tę bliskość Królestwa niebieskiego? Świat był jeszcze w swoim dzieciństwie, ale dla nas, którzy głosimy dzisiaj tę bliskość, świat jest bardzo stary i zmęczony. Utracił swoje siły; traci swoje zdolności; jest przygnieciony cierpieniami; wyznaje swoją nieudolność; nosi znamiona końca. […]
Jesteśmy wiedzeni przez świat, który ucieka; zapominamy o czasach, które mają nadejść. Jesteśmy spragnieni teraźniejszości, ale nie bierzemy pod uwagę sądu, który nadchodzi. Nie biegniemy na spotkanie Pana, który przychodzi.
Nawróćmy się bracia, nawróćmy się szybko. Pan zwleka, czeka jeszcze, dowodząc swego pragnienia, abyśmy powrócili do Niego, abyśmy nie zginęli. W swojej wielkiej dobroci kieruje do nas te słowa: „Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył” (Ez 33,11). Nawróćmy się bracia, nie bójmy się tego czasu, który staje się krótki. Jego czas, Pana czasu, nie może być skrócony. Dowodem tego jest łotr w Ewangelii, który na krzyżu i w godzinie śmierci, skradł przebaczenie, uchwycił życie i, złodziej raju przez włamanie, uzyskał wejście do Królestwa (Łk 23,43).

Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml