Pierwszy list do Tesaloniczan 2,9-13.

Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracowaliśmy dniem i nocą, aby nikomu z was nie być ciężarem.
Tak to wśród was głosiliśmy Ewangelię Bożą. Sami jesteście świadkami, i Bóg także, jak bogobojnie, sprawiedliwie i nienagannie zachowaliśmy się pośród was, wierzących.
Przecież wiecie, że każdego z was – jak ojciec swe dzieci – prosiliśmy, zachęcaliśmy i zaklinaliśmy,
abyście postępowali w sposób godny Boga, który was wzywa do swego królestwa i chwały.
Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu, bo gdy przejęliście słowo Boże, usłyszane od nas, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale jako to, czym jest naprawdę – jako słowo Boga, który działa w was, wierzących.

Księga Psalmów 139(138),7-8.9-10.11-12ab.

Gdzie ucieknę przed duchem Twoim?
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś,
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.

Gdybym wziął skrzydła jutrzenki,
gdybym zamieszkał na krańcu morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka
i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Jeśli powiem: «Niech więc mnie ciemność zasłoni
i noc mnie otoczy jak światło»,
to nawet mrok nie będzie dla Ciebie ciemny,
a noc jak dzień będzie jasna.

Ewangelia wg św. Mateusza 23,27-32.

Jezus przemówił tymi słowami: «Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa.
Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych
oraz mówicie: „Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków”.
Przez to sami przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków.
Dopełnijcie i wy miary waszych przodków!»

Baldwin z Ford

     Naszym zadaniem jest kochać Chrystusa, tak jak On nas ukochał. Zostawił nam swój przykład, żebyśmy szli Jego śladami (1 P 2,21). Dlatego też mówi: „Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu” (Pnp 8. 6), to znaczy: „Kochaj Mnie, jak Ja ciebie kocham. Zachowaj Mnie w twoim umyśle, pamięci, pragnieniu, westchnieniach, jękach, szlochu. Wspomnij, człowiecze, jakim ciebie stworzyłem, jak ciebie wywyższyłem ponad inne stworzenia, jaką godnością cię okryłem, ukoronowałem cię chwałą i czcią, umieściłem cię ponad aniołami i wszystko złożyłem pod twoje stopy (Ps 8). Przypomnij sobie nie tylko to, co zrobiłem dla ciebie, ale i to, co dla ciebie wycierpiałem. I jeśli mnie kochasz, to okaż to mi; kochaj nie tylko słowem i językiem, ale czynem i prawdą. Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu i kochaj mnie ze wszystkich twoich sił”. […]
Panie, usuń moje serce kamienne, to serce twarde i nieobrzezane. Daj mi nowe serce, serce z ciała, serce czyste (Ez 36, 26). Ty, który oczyszczasz nasze serca, który kochasz serca czyste, weź moje serce w posiadanie i zamieszkaj w nim.

Źródło: http://ewangelia.org/rss/v2/evangelizo_rss-pl.xml